Sytuacja mnie zmusza

do przetarcia Przyzby mokrą szmatą. Być może ktoś sobie tu przysiądzie, z braku ciekawszych zajęć. Ale zrobię to leniwie i bez pośpiechu. I na pewno nie dziś.

Siedzę sobie na przyzbie

I patrzę przed siebie.

Często dosiadają się sąsiedzi. Patrzymy sobie razem, sprawdzamy, czy widzimy to samo.

Rzadziej zjawiają się się przyjaciele lub znajomi. Rozmawiamy, kłócimy się, licytujemy kto z nas ma lepszy wzrok.

Od czasu do czasu przed moją przyzbą staje obcy. Pyta o drogę, lub po prostu szuka towarzystwa. Niekiedy nie rozumiem co do mnie mówi, wtedy próbujemy porozumieć się na migi.

Spróbuję przedstawić świat z perspektywy mojej przyzby. Bez pośpiechu. Leniwie. Ze szklaneczką merlota w ręku.